Το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα έχεις τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες, 40 ημέρες μετά τον θάνατο των συγγενών τους, μαγείρευαν δίπλα από τον τάφο. Πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται μετά την ταφή και στο μνημόσυνο, συμμετέχει και ο ίδιος ο νεκρός. Έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν.
Στη χριστιανική λατρεία, το Πάσχα μεταφέρθηκε λίγες ημέρες μετά, για να γιορτάζεται την πρώτη, ημερολογιακή Κυριακή, μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας. Kυρίως για να υπάρχει αλληλουχία με το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού. Απέκτησε, βέβαια, και άλλο συμβολισμό. Πλέον δείχνει το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή και από τη λύπη στη χαρά. Στο χριστιανικό Πάσχα, το αρνί συμβολίζει τη θυσία του Χριστού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. O αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου. Έτσι την ημέρα του Πάσχα, οι πιστοί μοιράζονται το αρνί του Πάσχα, που συμβολίζει τον Χριστό.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι κλέφτες και οι αρματωλοί, όταν έκαναν ανακωχή, σούβλιζαν αρνιά λέγοντας ότι ο Χριστός θα χαρίσει την «ανάσταση» και στο πολύπαθο γένος τους. Τα χρόνια που ακολούθησαν, το σούβλισμα του αρνιού γινόταν στη Ρούμελη και στην Πελοπόννησο. Σήμερα στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, την Κυριακή του Πάσχα ψήνουν το αρνί στη σούβλα.
